Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016
31/17-06-2016 ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΙΓΙΟΥ (ως Εφετείο). Ακύρωση Διαταγής Πληρωμής εκδοθείσας δυνάμει επιταγής κατά ετερορρύθμου εταιρείας λόγω ελλείψεως διαδικαστικής προϋποθέσεως. Από τις διατάξεις των άρθρων 61, 65, 67, 68 και 70 ΑΚ συνάγεται ότι για να υποχρεωθεί το νομικό πρόσωπο από δικαιοπραξία πρέπει αυτή να έχει συναφθεί είτε από το όργανο που το διοικεί, το οποίο να ενεργεί μέσα στα πλαίσια της εξουσίας του, κατά τους όρους της συστατικής πράξεως ή του καταστατικού του, είτε από φυσικό πρόσωπο στο ποίο παρέσχε σχετική εξουσία το όργανο που διοικεί το νομικό πρόσωπο. Δικαιοπραξία που έχει καταρτισθεί επ' ονόματι νομικού προσώπου από φυσικό πρόσωπο, το οποίο δεν έχει εξουσία εκπροσωπήσεως δεν το δεσμεύει. Απαιτείται δηλαδή να προσκομίζονται και τα νομιμοποιητικά έγγραφα του εκπροσώπου του ν.π. σε περίπτωση έκδοσης διαταγής πληρωμής κατά νομικού προσώπου δυνάμει ιδιωτικού εγγράφου. Από τα έγγραφα που προσκομίστηκαν για την έκδοση της διαταγής πληρωμής δεν προκύπτει ποιος υπέγραψε την επιταγή, καθώς στην προσκομισθείσα επιταγή υφίσταται μεν σφραγίδα της ανακόπτουσας εταιρείας, αλλά όχι και το ονοματεπώνυμο του υπογράφοντος για λογαριασμό της εταιρείας, επιπλέον δε ακόμα και αν αναγραφόταν στην ένδικη επιταγή ολογράφως το ονοματεπώνυμο του υπογράφοντος για λογαριασμό της ανακόπτουσας εταιρείας, θα έπρεπε και πάλι η καθής να έχει προσκομίσει το καταστατικό της εταιρείας, ως ίσχυε κατά το χρόνο υπογραφής της ένδικης επιταγής, ώστε να αποδεικνύεται εγγράφως η ιδιότητα του υπογράφοντος και η νόμιμη δυνατότητά του ως νομίμου εκπροσώπου για υπογραφή για λογαριασμό της ανακόπτουσας εταιρείας. Θα έπρεπε δηλαδή να αποδεικνύεται δυνάμει του μη προσκομισθέντος από την καθής καταστατικού ότι ο υπογράφων για λογαριασμό της εταιρείας ήταν νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας κατά το χρόνο υπογραφής της επιταγής και είχε αρμοδιότητα να υπογράφει για λογαριασμό της ανακόπτουσας επιταγές. Η ακυρότητα της διαταγής πληρωμής απαγγέλεται ανεξαρτήτως της υπάρξεως της απαιτήσεως και της δυνατότητας να αποδειχθεί με άλλα αποδεικτικά μέσα.
ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΝΟΜΟΣ (INTRASOFT INTERNATIONAL)
31/2016 ΜΠΡ ΑΙΓΙΟΥ ( 674174)
(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Ακύρωση Διαταγής Πληρωμής εκδοθείσας δυνάμει επιταγής κατά ετερορρύθμου εταιρείας λόγω ελλείψεως διαδικαστικής προϋποθέσεως. Από τις διατάξεις των άρθρων 61, 65, 67, 68 και 70 ΑΚ συνάγεται ότι για να υποχρεωθεί το νομικό πρόσωπο από δικαιοπραξία πρέπει αυτή να έχει συναφθεί είτε από το όργανο που το διοικεί, το οποίο να ενεργεί μέσα στα πλαίσια της εξουσίας του, κατά τους όρους της συστατικής πράξεως ή του καταστατικού του, είτε από φυσικό πρόσωπο στο οποίο παρέσχε σχετική εξουσία το όργανο που διοικεί το νομικό πρόσωπο. Δικαιοπραξία που έχει καταρτισθεί επ` ονόματι νομικού προσώπου απο φυσικό πρόσωπο, το οποίο δεν έχει εξουσία εκπροσωπήσεως δεν το δεσμεύει. Απαιτείται δηλαδή να προσκομίζονται και τα νομιμοποιητικά έγγραφα του εκπροσώπου του ν.π. σε περίπτωση έκδοσης διαταγής πληρωμής κατά νομικού προσώπου δυνάμει ιδιωτικού εγγράφου. Από τα έγγραφα που προσκομίστηκαν για την έκδοση της διαταγής πληρωμής δεν προκύπτει ποιος υπέγραψε την επιταγή, καθώς στην προσκομισθείσα επιταγή υφίσταται μεν σφραγίδα της ανακόπτουσας εταιρείας, αλλά όχι και το ονοματεπώνυμο του υπογράφοντος για λογαριασμό της εταιρείας, επιπλέον δε ακόμα και αν αναγραφόταν στην ένδικη επιταγή ολογράφως το ονοματεπώνυμο του υπογράφοντος για λογαριασμό της ανακόπτουσας εταιρείας, θα έπρεπε και πάλι η καθής να έχει προσκομίσει το καταστατικό της εταιρείας, ως ίσχυε κατά το χρόνο υπογραφής της ένδικης επιταγής, ώστε να αποδεικνύεται εγγράφως η ιδιότητα του υπογράφοντος και η νόμιμη δυνατότητα του ως νομίμου εκπροσώπου για υπογραφή για λογαριασμό της ανακόπτουσας εταιρείας. Θα έπρεπε δηλαδή να αποδεικνύεται δυνάμει του μη προσκομισθέντος από την καθής καταστατικού ότι ο υπογράφων για λογαριασμό της εταιρείας ήταν νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας κατά το χρόνο υπογραφής της επιταγής και είχε αρμοδιότητα να υπογράφει για λογαριασμό της ανακόπτουσας επιταγές. Η ακυρότητα της διαταγής πληρωμής απαγγέλεται ανεξαρτήτως της υπάρξεως της απαιτήσεως και της δυνατότητας να αποδειχθεί με άλλα αποδεικτικά μέσα. Η παρούσα εισήχθη με επιμέλεια του δικηγόρου Αιγίου Ανδρέα Φλώρου.
Αριθμός 31/2016 (αρ. κατάθ. 295-102/2014)
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΙΓΙΟΥ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Πανωραία Σπανού, Πρωτόδικη, την οποία όρισε η Πρόεδρος Πρωτοδικών και τη Γραμματέα, Μαρία Γκραικιώτου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 1 Δεκεμβρίου 2015, για να δικάσει την επόμενη υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας καθ ης η ανακοπή: ............................. ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία ............ και το διακριτικό τίτλο ........ εδρεύει στην Αθήνα, οδός .......... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Γεωργίου Μαμάση, δικηγόρου Αιγίου.
Της εφεσίβλητης-ανακόπτουσας: ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία ............... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Ανδρέα Φλώρου, δικηγόρου Αιγίου.
Η ανακόπττουσα και ήδη εφεσίβλητη άσκησε την από 12-4-2013 (αριθμ. καταθ. 34/15-4-2013) ανακοπή της, την οποία απηύθυνε προς το Ειρηνοδικείο Αιγιαλείας και ζήτησε να γίνει δεκτή για όσους λόγους αναφέρει σε αυτή.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την υπ’ αριθμ. 37/2014 οριστική απόφαση του έκανε δεκτή την ανακοπή. Η καθ ης η ανακοπή και ήδη εκκαλούσα προσβάλλει την απόφαση αυτή με την από 30- 6-2014 έφεση (αριθμ. κατάθ. 24/30-6-2014), η συζήτηση της οποίας επισπεύσθηκε από την ίδια στο Δικαστήριο αυτό (αριθμός 295-102/30-6-2014), προσδιορίστηκε για εκδίκαση για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο σχετικό πινάκιο με αύξοντα αριθμό 5.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η οποία εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 591 § 2 ΚΠολΔ, αν η υπόθεση δεν υπάγεται στη διαδικασία κατά την οποία έχει εισαχθεί, το Δικαστήριο αποφαίνεται γι’ αυτό αυτεπαγγέλτως και διατάσσει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τη διαδικασία σύμφωνα με την οποία δικάζεται, χωρίς να απαιτείται παραπομπή της υποθέσεως στην προσήκουσα διαδικασία, εκτός εάν η τήρηση της προσήκουσας διαδικασίας συνοδεύεται και από αντίστοιχη υπαγωγή της διαφοράς σε άλλο δικαστήριο ή εφαρμογή διαφορετικών δικονομικών κανόνων, όπως λ.χ η τήρηση προδικασίας, που απαιτεί η διαδικασία κατά την οποία πρέπει να εκδικασθεί η υπόθεση. Η έννοια της διατάξεως αυτής, κατά την κρατούσα άποψη, είναι ότι το δικαστήριο υποχρεούται να διακρατήσει την υπόθεση και να τη δικάσει εφαρμόζοντας τη διαδικασία, που αρμόζει με γνώμονα την αρχή της οικονομίας της δίκης, υπό την προϋπόθεση ότι τηρήθηκαν οι δικονομικοί κανόνες της διαδικασίας αυτής. Η διαφορά ως προς την εγγραφή στο πινάκιο δεν ασκεί έννομη επιρροή, αφού αυτή απαιτείται μόνο για την ολοκλήρωση του προσδιορισμού της δικασίμου (ΕφΔωδ 17/2007 σε Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ 157/2002 ΑχαΝομ 2003. 256, ΕφΑΘ 1999/2000 ΕΔΠολ 2002.182, ΕφΑΘ 7006/1993 ΕλλΔνη 35.1115, ΕφΑΘ 3537/1992 ΝοΒ 40.891). Τέλος, η προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 591 § 2 ΚΠολΔ έχει εφαρμογή και κατά την ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου δίκη (βλ. Β. Βαθρακοκοίλη ΕρμΚΠολΔ, Τόμος Π, άρθρο 591, αρ.περ. 11, σελ. 744).
Στην προκειμένη περίπτωση, η υπό κρίση έφεση κατά της υπ` αριθμ. 37/2014 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, το οποίο δίκασε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους, την από 12-4-2013 (αριθμ. καταθ. 34/2013) ανακοπή κατά της υπ` αριθμ. 74/2013 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις (άρθρα 17Α, το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 3 § 3 του ν. 3994/25-07- 2011, 495, 511, 513, 516 § 1, 517 εδ. α’ του ΚΠολΔ) και είναι εμπρόθεσμη, εφόσον οι διάδικοι δεν επικαλούνται, ούτε άλλωστε προκύπτει από τα έγγραφα της δικογραφίας ότι έλαβε χώρα επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, ενώ δεν παρήλθε τριετία από τη δημοσίευση της (άρθρο 499 και 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ), για το παραδεκτό της δε κατατέθηκε από την εκκαλούσα το απαιτούμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 § 4 του ΚΠολΔ, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 12 § 2 του ν. 4055/12-03-2012 με έναρξη ισχύος από 02-04-2012, παράβολο (βλ. τη σημείωση του γραμματέα του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου επί της πράξης κατάθεσης του δικογράφου της έφεσης). Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 του ΚΠολΔ), κατά την ίδια διαδικασία που δίκασε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ήτοι την ειδική διαδικασία των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους και όχι με την τακτική διαδικασία στην οποία εσφαλμένα εισήχθη ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, με γνώμονα την οικονομία της δίκης και με δεδομένο ότι τηρήθηκαν οι δικονομικοί κανόνες της διαδικασίας αυτής, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στους οικείους νομικούς συλλογισμούς.
Με την από 12-4-2013 (αριθμ. καταθ. 34/15-4-2013) ανακοπή, η ανακόπτουσα και ήδη εφεσίβλητη ζητούσε, για τους λόγους που ειδικότερα αναφέρονται σ’ αυτή, την ακύρωση της υπ’ αριθμ. 74/2013 διαταγής πληρωμής της Δικαστή του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας. Τέλος, ζητούσε να καταδικαστεί η καθ ης στη καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Επί της ανακοπής αυτής, εκδόθηκε η εκκαλουμένη υπ’ αριθμ. 37/2014 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, η οποία, αφού έκανε τυπικά δεκτή την ανακοπή, έκανε δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμο τον πρώτο λόγο αυτής και ακύρωσε την προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής. Κατά της ως άνω απόφασης παραπονείται τώρα η εκκαλούσα με την κρινόμενη έφεσή της, με τους διαλαμβανόμενους σε αυτήν λόγους, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, προκειμένου να απορριφθεί εν όλω η σε βάρος της ανακοπή.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 623 και 624 ΚΠολΔ προκύπτει ότι μεταξύ των ουσιαστικών και διαδικαστικών προϋποθέσεων, με τη συνδρομή ή μη των οποίων μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής πληρωμής, είναι αφενός η ύπαρξη χρηματικής απαίτησης του αιτούντος και ορισμένη έννομη σχέση και αφετέρου η απαίτηση αυτή, καθώς και το ποσό της να αποδεικνύονται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο ή με συνδυασμό τέτοιων εγγράφων. Ειδικότερα από τα έγγραφα αυτά πρέπει να προκύπτουν το οφειλόμενο ποσό, το ύψος της σχετικής αξιώσεως, το ληξιπρόθεσμό της κάι η αιτία της οφειλής, καθώς και τα πρόσωπα του δικαιούχου και του οφειλέτη. Εάν η απαίτηση ή το ποσό της δεν αποδεικνύονται εγγράφως ο δικαστής οφείλει, κατ’ άρθρο 628 ΚΠολΔ, να μην εκδώσει διαταγή πληρωμής, εάν δε παρά την έλλειψη της διαδικαστικής αυτής προϋπόθεσης, εκδοθεί διαταγή πληρωμής τότε αυτή ακυρώνεται ύστερα από ανακοπή του οφειλέτη, κατά τα άρθρα 632 και 633 ΚΠολΔ. Η ακύρωση της διαταγής πληρωμής για τον λόγο αυτόν απαγγέλλεται λόγω διαδικαστικού απαραδέκτου, ανεξαρτήτως της ύπαρξης και της δυνατότητας απόδειξης της απαίτησης με άλλα αποδεικτικά μέσα (ΟλΑΠ 43/2005 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Στην περίπτωση αυτή αντικείμενο της δίκης και κατά συνέπεια της δικαιοδοτικής κρίσης του δικαστηρίου που δικάζει την ανακοπή, δεν καθίσταται το ζήτημα της ύπαρξης ή μη της απαίτησης για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, αφού με μόνη τη διαπίστωση της βασιμότητας του τυπικού λόγου της ανακοπής γίνεται δεκτό το αίτημα αυτής και ακυρώνεται άνευ ετέρου, η διαταγή πληρωμής. Η ύπαρξη της απαίτησης δεν αποτελεί στην περίπτωση αυτή προδικαστικό ζήτημα για την παραδοχή της ανακοπής και ως εκ τούτου δεν ερευνάται παρεμπιπτόντως από το δικαστήριο της ανακοπής. Εξ` αυτού παρέπεται ότι η απόφαση που δέχεται την ανακοπή, επειδή δεν συντρέχει η διαδικαστική προϋπόθεση της έγγραφης απόδειξης της απαίτησης προς έκδοση διαταγής πληρωμής, δημιουργεί δεδικασμένο, που περιορίζεται μόνο στο δικονομικό ζήτημα του κύρους και της ισχύος ή μη της διαταγής πληρωμής και δεν εκτείνεται στην ύπαρξη και τό μέγεθος της απαίτησης (ΟλΑΠ 10/1977, ΑΠ 1102/2008, ΑΠ 1114/2002, ΕφΔωδ 184/2007, ΕφΔωδ 122/2006 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Επίσης από τις διατάξεις των άρθρων 61, 65, 67, 68 και 70 ΑΚ, συνάγεται ότι για να υποχρεωθεί το νομικό πρόσωπο από δικαιοπραξία πρέπει αυτή να έχει συναφθεί είτε από το όργανο που το διοικεί το οποίο να ενεργεί μέσα στα πλαίσια της εξουσίας του, κατά τους όρους της συστατικής πράξεως ή του καταστατικού του, είτε από φυσικό πρόσωπο στο οποίο παρέσχε σχετική εξουσία το όργανο που διοικεί το νομικό πρόσωπο. Δικαιοπραξία που έχει καταρτισθεί επ` ονόματι νομικού προσώπου από φυσικό πρόσωπο, το οποίο δεν έχει εξουσία εκπροσωπήσεως δεν το δεσμεύει. Απαιτείται, δηλαδή, να προσκομίζονται και τα νομιμοποιητικά έγγραφα του εκπροσώπου του ν.π. σε περίπτωση έκδοσης διαταγής πληρωμής κατά νομικού προσώπου, δυνάμει ιδιωτικού εγγράφου (ΑΠ 1913/2013 ΧΡΙΔ 2014.419).
Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 27 και 28 ΕμπΝ και του σκοπού τους, που συνίσταται κυρίως στην προστασία των συμφερόντων των τρίτων από τις διαχειριστικές προς τα έξω πράξεις του ετερορρύθμου εταίρου, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις ως προς την πραγματική θέση του στην ετερόρρυθμη εταιρία και να προκαλέσουν έτσι σύγχυση και ως προς τη φερεγγυότητα της, προκύπτει ότι απαγορεύεται στον ετερόρρυθμο εταίρο η ενέργεια πράξεων διαχειρίσεως προς τα έξω, ήτοι προς τρίτους, με κύρωση, σε περίπτωση παραβάσεως της απαγορεύσεως, την ευθύνη του ως ομόρρυθμου εταίρου. Και τούτο διότι, όταν ο ετερόρρυθμος εταίρος εμφανίζεται απέναντι στους τρίτους ως διαχειριζόμενος τα ζητήματα της εταιρίας, δημιουργεί σε αυτούς την εντύπωση ότι είναι ομόρρυθμος εταίρος και πρέπει να υποστεί τη συνέπεια της δημιουργίας αυτής της εντύπωσης (ΕφΠειρ 811/1997 ΕπισκΕΔ Α198, ΕφΑΘ 9848/1987 ΕΕμπΔ 1989.423 και ΕλλΔνη 30.99). Η συνέπεια αυτή επέρχεται σε περίπτωση που με το καταστατικό διοριστεί ετερόρρυθμος εταίρος διαχειριστής (ή ως γενικός πληρεξούσιος), ο οποίος και προβαίνει σε πράξεις εκπροσωπήσεως (Ν. Ρόκα Εμπορικές εταιρίες, 3η εκδ. σελ. 86, σημ. 1.2). Ποιες πράξεις εμπίπτουν στην απαγόρευση της εξωτερικής διαχειρίσεως είναι ζήτημα πραγματικό. Ενδεχομένως αρκεί και μια μεμονωμένη πράξη διαχειρίσεως, όταν όμως έχει τέτοια σπουδαιότητα και βαρύτητα, που να μπορεί να δημιουργήσει στους τρίτους την εύλογη εντύπωση ότι αυτός που την ενεργεί είναι στην πραγματικότητα ομόρρυθμος εταίρος, ενώ από την άλλη πλευρά δεν αρκεί η εντελώς περιστασιακή και ενδεχομένως από τη φύση των πραγμάτων επιβαλλόμενη ενέργεια. Συνήθεις μορφές ενεργειών είναι οι αγορές και πωλήσεις για λογαριασμό της εταιρίας, η διεύθυνση του προσωπικού της, εμφανής συμμετοχή στις εργασίες της εταιρίας κλπ, παραβίαση όμως της απαγορεύσεως εξωτερικής διαχειρίσεως υφίσταται και όταν ο ετερόρρυθμος εταίρος ενεργεί με το δικό του όνομα, δηλαδή χωρίς πράγματι να εκπροσωπεί την εταιρία, οι πράξεις του όμως δημιουργούν ευλόγως την εντύπωση στους τρίτους ότι αυτός έχει την ιδιότητα του εκπροσώπου ή διαχειριστή της εταιρίας. Κατ` εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως του άρθρου 27 του ΕμπΝ, ο ετερόρρυθμος εταίρος δεν επιτρέπεται να εκπροσωπεί την ετερόρρυθμη εταιρία, μόνος του ή ομσύ μετά εταίρων ή τρίτων, είτε με βάση την εταιρική σύμβαση, είτε με βάση πληρεξουσιότητα που δόθηκε επ` ονόματι της εταιρίας εκτός της συμβάσεως, δηλαδή είτε με την ιδιότητα του εταίρου είτε με την ιδιότητα υπαλλήλου ή ειδικού εντολοδόχου της εταιρίας. Η αναγκαστικού δικαίου αυτή διάταξη του άρθρου 27 του ΕμπΝ, προς το σκοπό αποφυγής δημιουργίας συγχύσεως εις τους εταιρικούς δανειστές ως προς το κατά πόσο ο μετ αυτών συναλλασσόμενος είναι απεριορίστως ή περιορισμένους ευθυνόμενος, στερεί αυτόν της εκπροσωπευτικής (όχι και της διαχειριστικής) εξουσίας. Κατά τη διάταξη μάλιστα του ίδιου άρθρου 27 ΕμπΝ, ο ετερόρρυθμος εταίρος ούτε "κατ` επιτροπήν", δηλαδή κατόπιν εντολής και πληρεξουσιότητας, δύναται να εκπροσωπήσει την εταιρία. Τις συνέπειες τελέσεως πράξεων εκπροσωπήσεως από τον ετερόρρυθμό εταίρο ορίζει το άρθρο 28 του ΕμπΝ, σύμφωνα με το οποίο "ο ετερόρρυθμος συνεταίρος ο παραβαίνων την εις το ανωτέρω άρθρο περιλαμβανόμενη απαγόρευση υπόκειται αλληλεγγύως με τους ομόρρυθμους συνεταίρους εις όλα τα χρέη και εις όλα τας υποχρεώσεις της εταιρίας". Όταν, όμως, το καταστατικό διορίζει τον ετερόρρυθμο εταίρο ως εκπρόσωπο, περίπτωση στην οποία αναφέρεται το άρθρο 28 του ΕμπΝ, η υπ` αυτού συναφθείσα δικαιοπραξία είναι πάντοτε ισχυρή και το άρθρο τούτο βρίσκει πλήρη εφαρμογή, εφόσον οι τρίτοι δικαιολογημένα εμπιστεύοντας στις διατάξεις του καταστατικού. Συνέπεια δε τούτου δεν είναι ότι ο ετερόρρυθμος εταίρος γίνεται ομόρρυθμος, αλλά ότι έναντι του τρίτου, ο οποίος συναλλάσσεται μ` αυτόν (ετερόρρυθμο) ευθύνεται ο τελευταίος απεριορίστως και εις ολόκληρον (βλ. σχετ. Δίκαιο των εταιριών, Α. Γεωργακόπουλου, έκδ. 1965, σελ 193 και Εμπορικοί Εταιρίαι, Ν. Ρόκα, έκδ. 1974, σελ. 86-87).
Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι και από την εν γένει διαδικασία αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με την από 22-2- 2013 αίτησή της προς το Ειρηνοδικείο Αιγιαλείας η καθ’ ης η ανακοπή και ήδη εκκαλούσα ζήτησε να εκδοθεί κατά της ανακόπτουσας και ήδη εφεσίβλητης διαταγή πληρωμής για το ποσό των 6.000 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων, που αντιστοιχεί στο ποσό της υπ` αριθμ. ....................., η οποία εκδόθηκε ............ από την ανακόπτουσα σε διαταγή της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία .................., της οποίας (επιταγής) η καθ ης κατέστη νόμιμη κομίστρια με οπισθογράφηση. Από τα έγγραφα που προσκομίστηκαν προς έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας δεν προκύπτει ποιος υπέγραψε την επιταγή επί τη βάσει της οποίας εξεδόθη η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής, καθώς στην προσκομισθείσα επιταγή υφίσταται μεν σφραγίδα της ανακόπτουσας εταιρείας, αλλά όχι και το ονοματεπώνυμο του υπογράφοντος για λογαριασμό της εταιρείας (ανακόπτουσας), επιπλέον δε ακόμα και αν αναγραφόταν στην ένδικη επιταγή ολογράφως το ονοματεπώνυμο του υπογράφοντος για λογαριασμό της ανακόπτουσας εταιρείας, θα έπρεπε η καθ ης να έχει προσκομίσει το καταστατικό της εταιρείας, ως ίσχυε κατά το χρόνο υπογραφής της ένδικης επιταγής, ώστε να αποδεικνύεται εγγράφως η ιδιότητα του υπογράφοντος και η νόμιμη δυνατότητά του ως νομίμου εκπροσώπου για υπογραφή για λογαριασμό της ανακόπτουσας εταιρείας, επιταγής, θα έπρεπε δηλαδή να αποδεικνύεται δυνάμει του μη προσκομισθέντος από την καθ ης καταστατικού ότι ο υπογράφων για λογαριασμό της εταιρείας ήταν νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας κατά τον χρόνο υπογραφής της επιταγής και είχε αρμοδιότητα να υπογράφει για λογαριασμό της ανακόπτουσας εταιρείας επιταγές. Η καθ ης η ανακοπή και ήδη εκκαλούσα ισχυρίζεται με το μοναδικό λόγο έφεσης ότι η υπογραφή ανήκει στον αναγραφόμενο στην επωνυμία της ανακόπτουσας ετερόρρυθμης εταιρείας ομόρρυθμο εταίρο, ............, ο οποίος δεσμεύει και εκπροσωπεί κατά νόμο την εταιρεία, γεγονός το οποίο δεν αμφισβητεί, όπως ισχυρίζεται, η ανακόπτουσα. Ωστόσο, από την επισκόπηση του δικογράφου της ανακοπής και τη μελέτη του φακέλου της δικογραφίας ο ισχυρισμός αυτός ουδόλως επιρρωνύεται. Αντίθετα, προκύπτει η αναγκαιότητα προσκόμισης του καταστατικού της ανακόπτουσας εταιρείας, καθόσον η υπογραφή στην θέση του εκδότη της ένδικης επιταγής θα μπορούσε να είχε τεθεί και από τον ετερόρρυθμο εταίρο αυτής (ανακόπτουσας), ο οποίος υπό προϋποθέσεις μπορεί να δεσμεύει και να εκπροσωπεί την εταιρεία, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στους οικείους νομικούς συλλογισμούς. Τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν διαδικαστική προϋπόθεση και η ακυρότητα της διαταγής πληρωμής απαγγέλλεται, κατά τα αναφερόμενα στην οικεία μείζονα σκέψη, ανεξαρτήτως της υπάρξεως της απαιτήσεως και της δυνατότητας να αποδειχθεί με άλλα αποδεικτικά μέσα.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με παρόμοιες σκέψεις έκανε δεκτό τον πρώτο λόγο της ανακοπής και ακύρωσε την προσβαλλόμενη υπ` αριθμ. 74/2013 διαταγή πληρωμής της Δικαστή του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, ορθώς κατ’ αποτέλεσμα το νόμο εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε. Τα αντίθετα, συνεπώς, υποστηριζόμενα από την εκκαλούσα με τους συναφείς λόγους της έφεσης της κρίνονται απορριπτέα ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα, όπως και η υπό κρίση έφεση στο σύνολό της. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει, κατόπιν σχετικού αιτήματος της, να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας, ως ηττηθείσας, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας (άρθρο 176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται, κατά το τυπικό της μέρος, την έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 37/2014 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας.
Απορρίπτει αυτήν ως προς το ουσιαστικό της μέρος.
Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας τη δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) Ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στο Αίγιο στις 17 Ιουνίου 2016, σε έκτακτη δημόσια, στο ακροατήριό του, συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Α.Σ.
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΙΓΙΟΥ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Πανωραία Σπανού, Πρωτόδικη, την οποία όρισε η Πρόεδρος Πρωτοδικών και τη Γραμματέα, Μαρία Γκραικιώτου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 1 Δεκεμβρίου 2015, για να δικάσει την επόμενη υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας καθ ης η ανακοπή: ............................. ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία ............ και το διακριτικό τίτλο ........ εδρεύει στην Αθήνα, οδός .......... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Γεωργίου Μαμάση, δικηγόρου Αιγίου.
Της εφεσίβλητης-ανακόπτουσας: ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία ............... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Ανδρέα Φλώρου, δικηγόρου Αιγίου.
Η ανακόπττουσα και ήδη εφεσίβλητη άσκησε την από 12-4-2013 (αριθμ. καταθ. 34/15-4-2013) ανακοπή της, την οποία απηύθυνε προς το Ειρηνοδικείο Αιγιαλείας και ζήτησε να γίνει δεκτή για όσους λόγους αναφέρει σε αυτή.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την υπ’ αριθμ. 37/2014 οριστική απόφαση του έκανε δεκτή την ανακοπή. Η καθ ης η ανακοπή και ήδη εκκαλούσα προσβάλλει την απόφαση αυτή με την από 30- 6-2014 έφεση (αριθμ. κατάθ. 24/30-6-2014), η συζήτηση της οποίας επισπεύσθηκε από την ίδια στο Δικαστήριο αυτό (αριθμός 295-102/30-6-2014), προσδιορίστηκε για εκδίκαση για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο σχετικό πινάκιο με αύξοντα αριθμό 5.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η οποία εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 591 § 2 ΚΠολΔ, αν η υπόθεση δεν υπάγεται στη διαδικασία κατά την οποία έχει εισαχθεί, το Δικαστήριο αποφαίνεται γι’ αυτό αυτεπαγγέλτως και διατάσσει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τη διαδικασία σύμφωνα με την οποία δικάζεται, χωρίς να απαιτείται παραπομπή της υποθέσεως στην προσήκουσα διαδικασία, εκτός εάν η τήρηση της προσήκουσας διαδικασίας συνοδεύεται και από αντίστοιχη υπαγωγή της διαφοράς σε άλλο δικαστήριο ή εφαρμογή διαφορετικών δικονομικών κανόνων, όπως λ.χ η τήρηση προδικασίας, που απαιτεί η διαδικασία κατά την οποία πρέπει να εκδικασθεί η υπόθεση. Η έννοια της διατάξεως αυτής, κατά την κρατούσα άποψη, είναι ότι το δικαστήριο υποχρεούται να διακρατήσει την υπόθεση και να τη δικάσει εφαρμόζοντας τη διαδικασία, που αρμόζει με γνώμονα την αρχή της οικονομίας της δίκης, υπό την προϋπόθεση ότι τηρήθηκαν οι δικονομικοί κανόνες της διαδικασίας αυτής. Η διαφορά ως προς την εγγραφή στο πινάκιο δεν ασκεί έννομη επιρροή, αφού αυτή απαιτείται μόνο για την ολοκλήρωση του προσδιορισμού της δικασίμου (ΕφΔωδ 17/2007 σε Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ 157/2002 ΑχαΝομ 2003. 256, ΕφΑΘ 1999/2000 ΕΔΠολ 2002.182, ΕφΑΘ 7006/1993 ΕλλΔνη 35.1115, ΕφΑΘ 3537/1992 ΝοΒ 40.891). Τέλος, η προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 591 § 2 ΚΠολΔ έχει εφαρμογή και κατά την ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου δίκη (βλ. Β. Βαθρακοκοίλη ΕρμΚΠολΔ, Τόμος Π, άρθρο 591, αρ.περ. 11, σελ. 744).
Στην προκειμένη περίπτωση, η υπό κρίση έφεση κατά της υπ` αριθμ. 37/2014 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, το οποίο δίκασε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους, την από 12-4-2013 (αριθμ. καταθ. 34/2013) ανακοπή κατά της υπ` αριθμ. 74/2013 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις (άρθρα 17Α, το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 3 § 3 του ν. 3994/25-07- 2011, 495, 511, 513, 516 § 1, 517 εδ. α’ του ΚΠολΔ) και είναι εμπρόθεσμη, εφόσον οι διάδικοι δεν επικαλούνται, ούτε άλλωστε προκύπτει από τα έγγραφα της δικογραφίας ότι έλαβε χώρα επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, ενώ δεν παρήλθε τριετία από τη δημοσίευση της (άρθρο 499 και 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ), για το παραδεκτό της δε κατατέθηκε από την εκκαλούσα το απαιτούμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 § 4 του ΚΠολΔ, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 12 § 2 του ν. 4055/12-03-2012 με έναρξη ισχύος από 02-04-2012, παράβολο (βλ. τη σημείωση του γραμματέα του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου επί της πράξης κατάθεσης του δικογράφου της έφεσης). Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 του ΚΠολΔ), κατά την ίδια διαδικασία που δίκασε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ήτοι την ειδική διαδικασία των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους και όχι με την τακτική διαδικασία στην οποία εσφαλμένα εισήχθη ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, με γνώμονα την οικονομία της δίκης και με δεδομένο ότι τηρήθηκαν οι δικονομικοί κανόνες της διαδικασίας αυτής, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στους οικείους νομικούς συλλογισμούς.
Με την από 12-4-2013 (αριθμ. καταθ. 34/15-4-2013) ανακοπή, η ανακόπτουσα και ήδη εφεσίβλητη ζητούσε, για τους λόγους που ειδικότερα αναφέρονται σ’ αυτή, την ακύρωση της υπ’ αριθμ. 74/2013 διαταγής πληρωμής της Δικαστή του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας. Τέλος, ζητούσε να καταδικαστεί η καθ ης στη καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Επί της ανακοπής αυτής, εκδόθηκε η εκκαλουμένη υπ’ αριθμ. 37/2014 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, η οποία, αφού έκανε τυπικά δεκτή την ανακοπή, έκανε δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμο τον πρώτο λόγο αυτής και ακύρωσε την προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής. Κατά της ως άνω απόφασης παραπονείται τώρα η εκκαλούσα με την κρινόμενη έφεσή της, με τους διαλαμβανόμενους σε αυτήν λόγους, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, προκειμένου να απορριφθεί εν όλω η σε βάρος της ανακοπή.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 623 και 624 ΚΠολΔ προκύπτει ότι μεταξύ των ουσιαστικών και διαδικαστικών προϋποθέσεων, με τη συνδρομή ή μη των οποίων μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής πληρωμής, είναι αφενός η ύπαρξη χρηματικής απαίτησης του αιτούντος και ορισμένη έννομη σχέση και αφετέρου η απαίτηση αυτή, καθώς και το ποσό της να αποδεικνύονται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο ή με συνδυασμό τέτοιων εγγράφων. Ειδικότερα από τα έγγραφα αυτά πρέπει να προκύπτουν το οφειλόμενο ποσό, το ύψος της σχετικής αξιώσεως, το ληξιπρόθεσμό της κάι η αιτία της οφειλής, καθώς και τα πρόσωπα του δικαιούχου και του οφειλέτη. Εάν η απαίτηση ή το ποσό της δεν αποδεικνύονται εγγράφως ο δικαστής οφείλει, κατ’ άρθρο 628 ΚΠολΔ, να μην εκδώσει διαταγή πληρωμής, εάν δε παρά την έλλειψη της διαδικαστικής αυτής προϋπόθεσης, εκδοθεί διαταγή πληρωμής τότε αυτή ακυρώνεται ύστερα από ανακοπή του οφειλέτη, κατά τα άρθρα 632 και 633 ΚΠολΔ. Η ακύρωση της διαταγής πληρωμής για τον λόγο αυτόν απαγγέλλεται λόγω διαδικαστικού απαραδέκτου, ανεξαρτήτως της ύπαρξης και της δυνατότητας απόδειξης της απαίτησης με άλλα αποδεικτικά μέσα (ΟλΑΠ 43/2005 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Στην περίπτωση αυτή αντικείμενο της δίκης και κατά συνέπεια της δικαιοδοτικής κρίσης του δικαστηρίου που δικάζει την ανακοπή, δεν καθίσταται το ζήτημα της ύπαρξης ή μη της απαίτησης για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, αφού με μόνη τη διαπίστωση της βασιμότητας του τυπικού λόγου της ανακοπής γίνεται δεκτό το αίτημα αυτής και ακυρώνεται άνευ ετέρου, η διαταγή πληρωμής. Η ύπαρξη της απαίτησης δεν αποτελεί στην περίπτωση αυτή προδικαστικό ζήτημα για την παραδοχή της ανακοπής και ως εκ τούτου δεν ερευνάται παρεμπιπτόντως από το δικαστήριο της ανακοπής. Εξ` αυτού παρέπεται ότι η απόφαση που δέχεται την ανακοπή, επειδή δεν συντρέχει η διαδικαστική προϋπόθεση της έγγραφης απόδειξης της απαίτησης προς έκδοση διαταγής πληρωμής, δημιουργεί δεδικασμένο, που περιορίζεται μόνο στο δικονομικό ζήτημα του κύρους και της ισχύος ή μη της διαταγής πληρωμής και δεν εκτείνεται στην ύπαρξη και τό μέγεθος της απαίτησης (ΟλΑΠ 10/1977, ΑΠ 1102/2008, ΑΠ 1114/2002, ΕφΔωδ 184/2007, ΕφΔωδ 122/2006 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Επίσης από τις διατάξεις των άρθρων 61, 65, 67, 68 και 70 ΑΚ, συνάγεται ότι για να υποχρεωθεί το νομικό πρόσωπο από δικαιοπραξία πρέπει αυτή να έχει συναφθεί είτε από το όργανο που το διοικεί το οποίο να ενεργεί μέσα στα πλαίσια της εξουσίας του, κατά τους όρους της συστατικής πράξεως ή του καταστατικού του, είτε από φυσικό πρόσωπο στο οποίο παρέσχε σχετική εξουσία το όργανο που διοικεί το νομικό πρόσωπο. Δικαιοπραξία που έχει καταρτισθεί επ` ονόματι νομικού προσώπου από φυσικό πρόσωπο, το οποίο δεν έχει εξουσία εκπροσωπήσεως δεν το δεσμεύει. Απαιτείται, δηλαδή, να προσκομίζονται και τα νομιμοποιητικά έγγραφα του εκπροσώπου του ν.π. σε περίπτωση έκδοσης διαταγής πληρωμής κατά νομικού προσώπου, δυνάμει ιδιωτικού εγγράφου (ΑΠ 1913/2013 ΧΡΙΔ 2014.419).
Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 27 και 28 ΕμπΝ και του σκοπού τους, που συνίσταται κυρίως στην προστασία των συμφερόντων των τρίτων από τις διαχειριστικές προς τα έξω πράξεις του ετερορρύθμου εταίρου, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις ως προς την πραγματική θέση του στην ετερόρρυθμη εταιρία και να προκαλέσουν έτσι σύγχυση και ως προς τη φερεγγυότητα της, προκύπτει ότι απαγορεύεται στον ετερόρρυθμο εταίρο η ενέργεια πράξεων διαχειρίσεως προς τα έξω, ήτοι προς τρίτους, με κύρωση, σε περίπτωση παραβάσεως της απαγορεύσεως, την ευθύνη του ως ομόρρυθμου εταίρου. Και τούτο διότι, όταν ο ετερόρρυθμος εταίρος εμφανίζεται απέναντι στους τρίτους ως διαχειριζόμενος τα ζητήματα της εταιρίας, δημιουργεί σε αυτούς την εντύπωση ότι είναι ομόρρυθμος εταίρος και πρέπει να υποστεί τη συνέπεια της δημιουργίας αυτής της εντύπωσης (ΕφΠειρ 811/1997 ΕπισκΕΔ Α198, ΕφΑΘ 9848/1987 ΕΕμπΔ 1989.423 και ΕλλΔνη 30.99). Η συνέπεια αυτή επέρχεται σε περίπτωση που με το καταστατικό διοριστεί ετερόρρυθμος εταίρος διαχειριστής (ή ως γενικός πληρεξούσιος), ο οποίος και προβαίνει σε πράξεις εκπροσωπήσεως (Ν. Ρόκα Εμπορικές εταιρίες, 3η εκδ. σελ. 86, σημ. 1.2). Ποιες πράξεις εμπίπτουν στην απαγόρευση της εξωτερικής διαχειρίσεως είναι ζήτημα πραγματικό. Ενδεχομένως αρκεί και μια μεμονωμένη πράξη διαχειρίσεως, όταν όμως έχει τέτοια σπουδαιότητα και βαρύτητα, που να μπορεί να δημιουργήσει στους τρίτους την εύλογη εντύπωση ότι αυτός που την ενεργεί είναι στην πραγματικότητα ομόρρυθμος εταίρος, ενώ από την άλλη πλευρά δεν αρκεί η εντελώς περιστασιακή και ενδεχομένως από τη φύση των πραγμάτων επιβαλλόμενη ενέργεια. Συνήθεις μορφές ενεργειών είναι οι αγορές και πωλήσεις για λογαριασμό της εταιρίας, η διεύθυνση του προσωπικού της, εμφανής συμμετοχή στις εργασίες της εταιρίας κλπ, παραβίαση όμως της απαγορεύσεως εξωτερικής διαχειρίσεως υφίσταται και όταν ο ετερόρρυθμος εταίρος ενεργεί με το δικό του όνομα, δηλαδή χωρίς πράγματι να εκπροσωπεί την εταιρία, οι πράξεις του όμως δημιουργούν ευλόγως την εντύπωση στους τρίτους ότι αυτός έχει την ιδιότητα του εκπροσώπου ή διαχειριστή της εταιρίας. Κατ` εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως του άρθρου 27 του ΕμπΝ, ο ετερόρρυθμος εταίρος δεν επιτρέπεται να εκπροσωπεί την ετερόρρυθμη εταιρία, μόνος του ή ομσύ μετά εταίρων ή τρίτων, είτε με βάση την εταιρική σύμβαση, είτε με βάση πληρεξουσιότητα που δόθηκε επ` ονόματι της εταιρίας εκτός της συμβάσεως, δηλαδή είτε με την ιδιότητα του εταίρου είτε με την ιδιότητα υπαλλήλου ή ειδικού εντολοδόχου της εταιρίας. Η αναγκαστικού δικαίου αυτή διάταξη του άρθρου 27 του ΕμπΝ, προς το σκοπό αποφυγής δημιουργίας συγχύσεως εις τους εταιρικούς δανειστές ως προς το κατά πόσο ο μετ αυτών συναλλασσόμενος είναι απεριορίστως ή περιορισμένους ευθυνόμενος, στερεί αυτόν της εκπροσωπευτικής (όχι και της διαχειριστικής) εξουσίας. Κατά τη διάταξη μάλιστα του ίδιου άρθρου 27 ΕμπΝ, ο ετερόρρυθμος εταίρος ούτε "κατ` επιτροπήν", δηλαδή κατόπιν εντολής και πληρεξουσιότητας, δύναται να εκπροσωπήσει την εταιρία. Τις συνέπειες τελέσεως πράξεων εκπροσωπήσεως από τον ετερόρρυθμό εταίρο ορίζει το άρθρο 28 του ΕμπΝ, σύμφωνα με το οποίο "ο ετερόρρυθμος συνεταίρος ο παραβαίνων την εις το ανωτέρω άρθρο περιλαμβανόμενη απαγόρευση υπόκειται αλληλεγγύως με τους ομόρρυθμους συνεταίρους εις όλα τα χρέη και εις όλα τας υποχρεώσεις της εταιρίας". Όταν, όμως, το καταστατικό διορίζει τον ετερόρρυθμο εταίρο ως εκπρόσωπο, περίπτωση στην οποία αναφέρεται το άρθρο 28 του ΕμπΝ, η υπ` αυτού συναφθείσα δικαιοπραξία είναι πάντοτε ισχυρή και το άρθρο τούτο βρίσκει πλήρη εφαρμογή, εφόσον οι τρίτοι δικαιολογημένα εμπιστεύοντας στις διατάξεις του καταστατικού. Συνέπεια δε τούτου δεν είναι ότι ο ετερόρρυθμος εταίρος γίνεται ομόρρυθμος, αλλά ότι έναντι του τρίτου, ο οποίος συναλλάσσεται μ` αυτόν (ετερόρρυθμο) ευθύνεται ο τελευταίος απεριορίστως και εις ολόκληρον (βλ. σχετ. Δίκαιο των εταιριών, Α. Γεωργακόπουλου, έκδ. 1965, σελ 193 και Εμπορικοί Εταιρίαι, Ν. Ρόκα, έκδ. 1974, σελ. 86-87).
Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι και από την εν γένει διαδικασία αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με την από 22-2- 2013 αίτησή της προς το Ειρηνοδικείο Αιγιαλείας η καθ’ ης η ανακοπή και ήδη εκκαλούσα ζήτησε να εκδοθεί κατά της ανακόπτουσας και ήδη εφεσίβλητης διαταγή πληρωμής για το ποσό των 6.000 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων, που αντιστοιχεί στο ποσό της υπ` αριθμ. ....................., η οποία εκδόθηκε ............ από την ανακόπτουσα σε διαταγή της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία .................., της οποίας (επιταγής) η καθ ης κατέστη νόμιμη κομίστρια με οπισθογράφηση. Από τα έγγραφα που προσκομίστηκαν προς έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας δεν προκύπτει ποιος υπέγραψε την επιταγή επί τη βάσει της οποίας εξεδόθη η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής, καθώς στην προσκομισθείσα επιταγή υφίσταται μεν σφραγίδα της ανακόπτουσας εταιρείας, αλλά όχι και το ονοματεπώνυμο του υπογράφοντος για λογαριασμό της εταιρείας (ανακόπτουσας), επιπλέον δε ακόμα και αν αναγραφόταν στην ένδικη επιταγή ολογράφως το ονοματεπώνυμο του υπογράφοντος για λογαριασμό της ανακόπτουσας εταιρείας, θα έπρεπε η καθ ης να έχει προσκομίσει το καταστατικό της εταιρείας, ως ίσχυε κατά το χρόνο υπογραφής της ένδικης επιταγής, ώστε να αποδεικνύεται εγγράφως η ιδιότητα του υπογράφοντος και η νόμιμη δυνατότητά του ως νομίμου εκπροσώπου για υπογραφή για λογαριασμό της ανακόπτουσας εταιρείας, επιταγής, θα έπρεπε δηλαδή να αποδεικνύεται δυνάμει του μη προσκομισθέντος από την καθ ης καταστατικού ότι ο υπογράφων για λογαριασμό της εταιρείας ήταν νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας κατά τον χρόνο υπογραφής της επιταγής και είχε αρμοδιότητα να υπογράφει για λογαριασμό της ανακόπτουσας εταιρείας επιταγές. Η καθ ης η ανακοπή και ήδη εκκαλούσα ισχυρίζεται με το μοναδικό λόγο έφεσης ότι η υπογραφή ανήκει στον αναγραφόμενο στην επωνυμία της ανακόπτουσας ετερόρρυθμης εταιρείας ομόρρυθμο εταίρο, ............, ο οποίος δεσμεύει και εκπροσωπεί κατά νόμο την εταιρεία, γεγονός το οποίο δεν αμφισβητεί, όπως ισχυρίζεται, η ανακόπτουσα. Ωστόσο, από την επισκόπηση του δικογράφου της ανακοπής και τη μελέτη του φακέλου της δικογραφίας ο ισχυρισμός αυτός ουδόλως επιρρωνύεται. Αντίθετα, προκύπτει η αναγκαιότητα προσκόμισης του καταστατικού της ανακόπτουσας εταιρείας, καθόσον η υπογραφή στην θέση του εκδότη της ένδικης επιταγής θα μπορούσε να είχε τεθεί και από τον ετερόρρυθμο εταίρο αυτής (ανακόπτουσας), ο οποίος υπό προϋποθέσεις μπορεί να δεσμεύει και να εκπροσωπεί την εταιρεία, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στους οικείους νομικούς συλλογισμούς. Τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν διαδικαστική προϋπόθεση και η ακυρότητα της διαταγής πληρωμής απαγγέλλεται, κατά τα αναφερόμενα στην οικεία μείζονα σκέψη, ανεξαρτήτως της υπάρξεως της απαιτήσεως και της δυνατότητας να αποδειχθεί με άλλα αποδεικτικά μέσα.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με παρόμοιες σκέψεις έκανε δεκτό τον πρώτο λόγο της ανακοπής και ακύρωσε την προσβαλλόμενη υπ` αριθμ. 74/2013 διαταγή πληρωμής της Δικαστή του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, ορθώς κατ’ αποτέλεσμα το νόμο εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε. Τα αντίθετα, συνεπώς, υποστηριζόμενα από την εκκαλούσα με τους συναφείς λόγους της έφεσης της κρίνονται απορριπτέα ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα, όπως και η υπό κρίση έφεση στο σύνολό της. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει, κατόπιν σχετικού αιτήματος της, να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας, ως ηττηθείσας, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας (άρθρο 176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται, κατά το τυπικό της μέρος, την έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 37/2014 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας.
Απορρίπτει αυτήν ως προς το ουσιαστικό της μέρος.
Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας τη δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) Ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στο Αίγιο στις 17 Ιουνίου 2016, σε έκτακτη δημόσια, στο ακροατήριό του, συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Α.Σ.
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΕ ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων) ΚΑΤΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ-ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΥΞΗΣΗ ΠΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ
Είμαι
συνδρομητής ........... (6937432530 ο αριθμός του κινητού μου τηλεφώνου). Την 02-03-2016 ανανέωσα
προφορικά-τηλεφωνικά την συνεργασία μου με την ....... με το πρόγραμμα PLUS 65,
το οποίο παρείχε 1500 λεπτά ομιλίας προς όλους, 1500 sms προς όλους και 2 GB
internet. Η προφορική-τηλεφωνική συμφωνία μας με την ............... ήταν για δέσμευση
18μήνου στο πρόγραμμα αυτό, στην ΤΕΛΙΚΗ τιμή των 25,75 ΕΥΡΩ, ενώ εάν σταματούσα
την συνεργασία μου με τον ....... (σταθερή τηλεφωνία και internet) με τον οποίο δεν
δεσμευόμουν ούτε δεσμεύομαι με συμβόλαιο, η τελική τιμή για εμένα στο ανωτέρω
πρόγραμμα cosmote θα ήταν 30,24 ΕΥΡΩ. (Σημειωτέον ότι οι συνομιλίες μου με την .......... για την ανωτέρω συμφωνία μας έχουν καταγραφεί, όπως με ενημέρωναν. Σημειωτέον επιπλέον ότι η ......... δεν μου
έστειλε ως υποχρεούται εγγράφως τους συμφωνηθέντες προφορικά-τηλεφωνικά όρους,
ούτε το έντυπο δηλώσεως υπαναχωρήσεως).
Περί την 08-05-2016 διαπίστωσα από sms ότι στο
πρόγραμμά μου στην .......... είχαν προστεθεί 500 MB επιπλέον για το internet. Την 11-05-2016 με sms με ενημέρωσε η .......... ότι είχε εκδοθεί ο λογαριασμός μου με ποσό πληρωμής 29,94 ΕΥΡΩ, παρότι
δεν είχα ξεπεράσει τις καταναλώσεις του παγίου μου, ούτε είχα παύσει την
συνεργασία μου με τον .........
Την ίδια
ημερομηνία και περί ώρα 19:40 περίπου τηλεφώνησα στην εξυπηρέτηση πελατών στην .........., προκειμένου να ρωτήσω για ποιο λόγο με είχε η ......... χρεώσει με το
ποσό αυτό. Με «εξυπηρέτησε» η κ. Ε……. σε
συνομιλία που έχει καταγραφεί όπως η ίδια με ενημέρωσε. Μου είπε λοιπόν, μεταξύ
άλλων, ότι το ποσό των 29,94 ΕΥΡΩ του λογαριασμού οφειλόταν στο ότι η .........
είχε αποφασίσει μονομερώς (χωρίς να το ζητήσω και χωρίς να συναινέσω) την
αλλαγή-αναβάθμιση του προγράμματός μου σε ανώτερο, το οποίο πρόσφερε 500 ΜΒ
επιπλέον, και για το οποίο πλέον όφειλα να πληρώνω μεγαλύτερο ποσό παγίου.
Πέραν του ότι δεν ήταν σε θέση να μου επιβεβαιώσει το ποσό των 25,75 ΕΥΡΩ που
είχαμε συμφωνήσει με την ............, όταν διαμαρτυρήθηκα για την
μονομερή-αυθαίρετη ενέργεια της ..........., αναπτύσσοντάς της νομικά και λογικά
επιχειρήματα, μου είπε επί λέξει: «Αφήστε
τα δικηγορίστικα».
Ζήτησα αμέσως
να μιλήσω με προϊστάμενό της, και πράγματι ύστερα από λίγη ώρα μου τηλεφώνησε ο
προϊστάμενος κ. Η….. Τ……. Σε κλήση που,
όπως με ενημέρωσε κατόπιν ερωτήματός μου, δεν καταγραφόταν, μου ζήτησε ΣΥΓΝΩΜΗ για την συμπεριφορά
της κ. Ε……………. Του εξέθεσα τα παράπονα και τα επιχειρήματά μου σε σχέση
με την μονομερή-αυθαίρετη εκ μέρους της ............ αναβάθμιση του προγράμματός μου
σε ανώτερο με συνακόλουθη μονομερή-αυθαίρετη αύξηση του παγίου μου, του ζήτησα
να μου τηλεφωνήσει ο ίδιος για να με ενημερώσει για το ζήτημα αυτό καθώς επίσης
ζήτησα έγγραφη απάντηση στο email μου το οποίο του έδωσα (a_afloros@yahoo.gr,
aafloros@gmail.com). Μου απάντησε ότι έως την Παρασκευή 13-5-2016 θα έχω στο
email μου την έγγραφη απάντηση. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν έλαβα έγγραφη απάντηση
στο email μου για το ανωτέρω ζήτημα.
Ωστόσο την
13-05-2015 μου τηλεφώνησε η κ. Ε……….Γ……… (ηχογραφημένη κλήση όπως με ενημέρωσε)
από το Τμήμα Παραπόνων της ........., η οποία μου πρότεινε να μην πληρώσω την
διαφορά των (29,94 ΕΥΡΩ -25,75 ΕΥΡΩ=) 4,19 ΕΥΡΩ, δηλαδή να μην πληρώσω (4,19
ΕΥΡΩ Χ 16 μήνες=) 67,04 ΕΥΡΩ. Επιφυλασσόμενος παντός νομίμου δικαιώματός μου
της ζήτησα να επικοινωνήσει και πάλι μαζί μου την Δευτέρα 16-05-2016.
Πράγματι την Δευτέρα
16-05-2016 επικοινώνησε και πάλι μαζί μου η κ. Ε………. Γ……… περί ώρα 13:10 (ηχογραφημένη κλήση
όπως με ενημέρωσε). Της εξήγησα ότι σε περίπτωση που, όπως αναμένεται, αυξηθούν
τα τέλη κινητής τηλεφωνίας επ’ ουδενί πρόκειται να επωμιστώ εγώ το όποιο επιπλέον
ποσό τελών κινητής, το οποίο θα υπολογιστεί επί μεγαλυτέρου ποσού παγίου, λόγω
της μονομερούς-αυθαίρετης εκ μέρους της ......... αναβαθμίσεως προγράμματος και
συνακόλουθα μονομερούς-αυθαιρέτου εκ μέρους της ........ αυξήσεως του παγίου
μου. Επ’ αυτού μου απάντησε ότι «θα το δούμε» όταν έλθει αυτή η ώρα.
Ανταπάντησα ότι επιφυλάσσομαι για το θέμα των τελών κινητής, δηλαδή για το σε
τι ποσό αυτά θα υπολογιστούν κλπ, καθώς επίσης για κάθε άλλο νόμιμο δικαίωμά
μου, π.χ. για οιαδήποτε μελλοντική βλάβη-ζημία μου απότοκο της μονομερούς και
αυθαιρέτου εκ μέρους της ..........αναβαθμίσεως του προγράμματός μου και
ταυτοχρόνου μονομερούς και αυθαιρέτου εκ μέρους της .......... αυξήσεως του παγίου
ποσού.
Την ίδια
ημερομηνία μου τηλεφώνησε εκ νέου η κ. Ε………. Γ…….. (ηχογραφημένη κλήση όπως με
ενημέρωσε), και εν τέλει μου πρότεινε να «κερδίσω» τη διαφορά των (29,70 νέο
πάγιο -25,75 παλαιό πάγιο=3,95 εν τέλει ΕΥΡΩ Χ 17 μήνες)=67,15 ΕΥΡΩ. Αυτό θα
γινόταν με την αποστολή σε εμένα πιστωτικών λογαριασμών για το αναγκαίο χρονικό
διάστημα. Συμφώνησα σε αυτό, επιφυλασσόμενος ωστόσο παντός νομίμου δικαιώματός
μου από όποια απότοκο των αυθαίρετων-μονομερών ενεργειών της ........... μελλοντική
βλάβη-ζημία μου, όπως και ανωτέρω ενδελεχώς αναπτύσσω (πχ ενδεικτικά και όχι
περιοριστικά όποια συνέπεια από αύξηση τελών κινητής που τυχόν θα υπολογίζονται
επί μεγαλυτέρου παγίου από αυτό στο οποίο αρχικά συμφώνησα, κλπ)
Την 26-05-2016
τηλεφώνησα στην κ. Ε……… Γ………….. προς τελική επιβεβαίωση των ανωτέρω
(ηχογραφημένη κλήση όπως με ενημέρωσε), και εν τέλει μου είπε ότι (εφόσον δεν
υπερβώ το πάγιο) δεν θα πληρώσω τους λογαριασμούς της 10-6-2015, 10-07-2016,
10-08-2016 και θα έχω 20,00 περίπου ΕΥΡΩ πίστωση στον λογαριασμό της
10-09-2016. Επιπλέον διευκρινίστηκε ότι εφόσον παύσω την συνεργασία μου με τον .......... (σταθερή και internet) το αυθαιρέτως αυξηθέν εκ μέρους της ............ πάγιο
των 29,70 ΕΥΡΩ θα γινόταν 34,71 ΕΥΡΩ. (Σημειωτέον ότι στην τηλεφωνική-προφορική
ανανέωση της συμβάσεώς μου με την .......... που ξεκίνησε από 02-03-2016 είχε
συμφωνηθεί πάγιο 25,75 ΕΥΡΩ, που θα γινόταν 30,24 ΕΥΡΩ σε περίπτωση που έπαυα
την συνεργασία μου με τον ..........)
Επιφυλάσσομαι
παντός νομίμου δικαιώματός μου από όποια απότοκο των αυθαίρετων-μονομερών
ενεργειών της ......... μελλοντική βλάβη-ζημία μου, όπως και ανωτέρω ενδελεχώς
αναπτύσσω (π.χ. ενδεικτικά και όχι περιοριστικά αύξηση ποσών λογαριασμών και
όχι μόνο, π.χ. όποια συνέπεια από αύξηση τελών κινητής που τυχόν θα
υπολογίζονται επί μεγαλυτέρου ποσού παγίου από αυτό στο οποίο αρχικά συμφώνησα,
κλπ)
Εκ περισσού αναφέρω ότι η ανωτέρω
περιγραφόμενη συμπεριφορά της ........ συνιστά (ενδεικτικά
και όχι περιοριστικά) παράβαση των διατάξεων για την προστασία του καταναλωτή
(Ν.2251/1994 ως ισχύει), κατάφωρη παράβαση του Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΕΤΤ
(ΦΕΚ τεύχος Β΄ 1505/30-07-2008), κατάφωρη παραβίαση του Κώδικα Δεοντολογίας του
ομίλου ......., κλπ.
Δια της
παρούσας αναφοράς-εξωδίκου διαμαρτυρίας, προσκλήσεως, οχλήσεως, δηλώσεώς μου,
και ρητώς επιφυλασσόμενος παντός νομίμου δικαιώματός μου, αιτούμαι-καλώ την .......... για την τήρηση των
συμπεφωνημένων και της νομιμότητας, τώρα και στο μέλλον, τονίζοντάς σας ότι
ακόμα και αν τηρηθούν εκ μέρους της ......... όλα όσα τηλεφωνικά μου υπεσχέθη η κ. Ε………. Γ…….. την
26-05-2016, και πάλι δεν αναιρείται η
απόλυτα καταχρηστική άρα και παράνομη συμπεριφορά της, την οποία όπως έχω
πληροφορηθεί τις τελευταίες ημέρες επιδεικνύει και σε άλλους συνδρομητές της.
Η τακτική της αυθαίρετης-μονομερούς εκ μέρους της ...............αναβάθμισης του προγράμματός μου συμβολαίου σε αυτή με τη συνακόλουθη
αυθαίρετη-μονομερή εκ μέρους της αύξηση του παγίου μου είμαι σε θέση να γνωρίζω
από συζητήσεις με φίλους και γνωστούς ότι ακολουθείται ως τακτική και από τις
άλλες δύο εταιρείες κινητής τηλεφωνίας που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εάν κάποιος π.χ. εγώ εν
προκειμένω αποφασίσω για το λόγο αυτό να καταγγείλω τη σύμβασή μου με την ................... και να συμβληθώ με κάποια από τις άλλες δύο εταιρείες κινητής που
δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, τότε θα έχω να αντιμετωπίσω την ίδια απόλυτα
καταχρηστική και παράνομη πρακτική.
Αν λοιπόν αποφασίσει κάποιος
να καταγγείλει τη σύμβασή του πχ με την ................ κ συμβληθεί με άλλη εταιρεία
κινητής τηλεφωνίας κ διαπιστώσει ότι κ η άλλη εταιρεία κινητής κάνει το ίδιο, ή
δεν συμβληθεί με άλλη εταιρεία γιατί ήδη γνωρίζει ότι κάνει το ίδιο, κ εάν
επιπλέον γνωρίζει ότι κ οι τρεις εν Ελλάδι εταιρείες κινητής κάνουν το ίδιο,
αυτό λέγεται ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ.
Εναρμονισμένη πρακτική υπάρχει όταν μια συγκεκριμένη,
ανταγωνιστικά κρίσιμη, συμπεριφορά επιχειρήσεων (π.χ. πολιτική τιμών) δεν είναι
αποτέλεσμα αυτόνομης επιχειρηματικής πρακτικής που προσανατολίζεται στις
οικονομικές συνθήκες και στις συνθήκες της αγοράς, αλλά συνέπεια μιας καθ’
οιονδήποτε τρόπο συντελούμενης συνεννόησης μεταξύ τους. Πρόκειται, δηλαδή, για
μορφή συντονισμού μεταξύ επιχειρήσεων, που χωρίς να έχει εξελιχθεί μέχρι την
πραγματοποίηση μιας κατά κυριολεξία συμφωνίας, υποκαθιστά συνειδητά στην πράξη
τη συνεργασία μεταξύ των επιχειρήσεων.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο καταναλωτής
είναι παγιδευμένος έχοντας μόνο δύο επιλογές:
Ή θα επιλέξει να παραμείνει στην
εταιρεία με την οποία έχει ήδη συμβληθεί, σκύβοντας το κεφάλι και αποδεχόμενος
την αυθαίρετη και απόλυτα καταχρηστική αύξηση του παγίου του, πληρώνοντας από
χρήματα που δεν έχει ούτε ως υστέρημα, προκειμένου να έχει κινητή τηλεφωνία,
γιατί γνωρίζει ότι και όλες οι άλλες εταιρείες πράττουν το ίδιο, οπότε δεν θα
κερδίσει κάτι επιλέγοντας μία άλλη εταιρεία, είτε θα επιλέξει να μείνει χωρίς
κινητό τηλέφωνο καθώς δεν αντέχει οικονομικά την αυθαίρετη αύξηση του παγίου
του. Αυτό είναι λογικά, νομικά και ουσιαστικά άτοπο και δεν μπορεί να
συμβαίνει. Συνιστά εναρμονισμένη πρακτική, νόθευση του ανταγωνισμού και όχι
μόνο.
Αποτελεί
αδήριτη ανάγκη να λάβετε δεόντως υπόψιν σας και να εκτιμήσετε επιπλέον των
ανωτέρω αναφερομένων τα κάτωθι:
- Η αυθαίρετη
εκ μέρους της ...............αναβάθμιση προγράμματος-αύξηση παγίου μου έλαβε χώρα μόλις δύο μήνες μετά από την
τηλεφωνική-προφορική σύναψη νέου συμβολαίου μεταξύ εμού και της cosmote (02-03-2016 η σύναψη της νέας συμβάσεως, την
11-05-2016 ενημερώθηκα για την αυθαίρετη αύξηση παγίου κλπ). Εάν γνώριζα από
την αρχή το τι επρόκειτο να συμβεί ενδεχομένως δεν θα προχωρούσα στη σύναψη της
συμβάσεως με την .................
- Η δυνατότητα
καταγγελίας εντός μηνός αζημίως η οποία υποτίθεται
ότι δίνεται από την ................. δεν εξισορροπεί τα
πράγματα υπέρ εμού ως καταναλωτή και στερείται ουσίας για δύο τουλάχιστον λόγους.
Πρώτον γιατί η ................. σε
περίπτωση καταγγελίας της συμβάσεως ζητά ως penalty από τον καταναλωτή την επιδότηση,
είτε ως επιδότηση συσκευής είτε ως επιδότηση παγίου, παρότι γνωρίζει ότι
απαγορεύεται ρητά κάτι τέτοιο τουλάχιστον ως προς την επιδότηση του παγίου, με
αποτέλεσμα να αναγκάζεται να μείνει στην .............. ο καταναλωτής προκειμένου να
αποφύγει αυτή την χρέωση.
Δεύτερον γιατί ακόμα και αν αποφασίσει
ο καταναλωτής (εγώ εν προκειμένω) να αποχωρήσει από την ................ και να
συμβληθεί με κάποια άλλη εταιρεία κινητής τηλεφωνίας θα έχει να αντιμετωπίσει
τις ίδιες καταχρηστικές συμπεριφορές (αυθαίρετη αύξηση παγίου κλπ), κατά τα
ειδικότερα ανωτέρω διαλαμβανόμενα.
- Η ..................... όχι
απλά δεν μου απέστειλε εγγράφως τους όρους της τηλεφωνικά συναφθείσας συμβάσεως
και το έντυπο δηλώσεως υπαναχωρήσεως εκ μέρους μου ως όφειλε εκ του νόμου, αλλά
όταν τους ρώτησα σχετικά κατά τη σύναψη της συμβάσεως αρνήθηκαν τη δυνατότητά
μου υπαναχωρήσεώς μου αζημίως εντός 14 ημερών από την σύναψη της συμβάσεως,
λέγοντάς μου παραπλανητικά-ψευδώς ότι θα πληρώσω penalty.
- Αυτό δε που
συνιστά το πλέον τραγικό στοιχείο, ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ
ΟΛΚΗΣ, πανθομολογούμενη σε ιδιωτικές συζητήσεις, είναι το γεγονός ότι οι
εταιρείες κινητής συνεχίζουν τις πλείστες όσες αθέμιτες πρακτικές τους
γνωρίζοντας ότι λίγοι καταναλωτές θα τις καταλάβουν, ακόμα λιγότεροι θα
διαμαρτυρηθούν, ακόμα πιο λίγοι θα επιμείνουν ώστε να πετύχουν αυτό που θέλουν
δια επικοινωνίας τους με τα τμήματα εξυπηρετήσεως πελατών, ακόμα πιο λίγοι ίσως
ελάχιστοι θα προβούν σε καταγγελίες στον Συνήγορο του Καταναλωτή, στην Γενική
Γραμματεία Καταναλωτή, στην ΕΕΤΤ, στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, ή και σε αγωγές
και μηνύσεις ενώπιον των Ελληνικών Δικαστηρίων. Ακόμα δε και αν τους επιβληθούν
πρόστιμα από την ΕΕΤΤ, ή και την Γενική Γραμματεία Καταναλωτή το κέρδος που
αιτιωδώς θα έχει ήδη προκύψει για αυτές από τις πλείστες όσες καταχρηστικές και
παράνομες πρακτικές τους είναι τέτοιο κατά την κοινή πείρα και με τους πλέον
συντηρητικούς υπολογισμούς που τις συμφέρει, πέραν πάσης αμφισβητήσεως, να
συνεχίσουν να παρανομούν καθώς τα παράνομα κέρδη τους υπερκαλύπτουν αβυσσαλέα
τα όποια πρόστιμα τους επιβάλλονται.
Για παράδειγμα
το πρόστιμο των 300.000,00 ΕΥΡΩ που επεβλήθη δια της υπ’ αριθμ. Ζ2-15944/2011 αποφάσεως της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
(Γ.Γ.ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ) σε εταιρεία παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών ήταν χάδι
μπροστά στα υπερκέρδη που η εταιρεία αυτή αποκόμισε κατά την κοινή πείρα από την
Αθέμιτη εμπορική πρακτική-Παραπλανητική
διαφήμιση για την οποία της επεβλήθη το πρόστιμο.
Παρακαλώ η παρούσα αναφορά-καταγγελία μου να διαβιβαστεί
αρμοδίως εκ μέρους σας και στην Επιτροπή Ανταγωνισμού έστω ως πληροφορία για
τις δικές της αυτεπάγγελτες ενέργειες, και στην Γενική Γραμματεία Καταναλωτή
για τις δικές της ενέργειες.
Σας ευχαριστώ προκαταβολικά, ρητώς
επιφυλασσόμενος παντός νομίμου δικαιώματός του.
Αίγιο, 06-6-2016
Με εκτίμηση,
ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΑΣ. ΦΛΩΡΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΚΛΕΟΜΕΝΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 13
ΚΛΕΟΜΕΝΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 13
ΑΙΓΙΟ Τ.Κ. 25100
ΤΗΛ/FAX: 26910 62620
KIN: 6937 432530
Σάββατο 4 Ιουνίου 2016
Συμπλήρωση της υπ' αριθμ. πρωτοκόλλου ........./31-05-2016 Αναφοράς -Καταγγελίας κατά εταιρείας κινητής τηλεφωνίας στον Συνήγορο του Καταναλωτή
Καλημέρα σας.
Σε συνέχεια της με αριθμό πρωτοκόλλου ........./31-5-2016 Αναφοράς-Καταγγελίας που σας υπέβαλλα και προς συμπλήρωσή της επάγομαι τα ακόλουθα:
Η τακτική της αυθαίρετης-μονομερούς εκ μέρους της .............. αναβάθμισης του προγράμματός μου συμβολαίου σε αυτή με τη συνακόλουθη αυθαίρετη-μονομερή εκ μέρους της αύξηση του παγίου μου είμαι σε θέση να γνωρίζω από συζητήσεις με φίλους και γνωστούς ότι ακολουθείται ως τακτική και από τις άλλες δύο εταιρείες κινητής τηλεφωνίας που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εάν κάποιος π.χ. εγώ εν προκειμένω αποφασίσω για το λόγο αυτό να καταγγείλω τη σύμβασή μου με την ................. και να συμβληθώ με κάποια από τις άλλες δύο εταιρείες κινητής που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, τότε θα έχω να αντιμετωπίσω την ίδια απόλυτα καταχρηστική και παράνομη πρακτική.
Αν λοιπόν αποφασίσει κάποιος να καταγγείλει τη σύμβασή του πχ με την .......... κ συμβληθεί με άλλη εταιρεία κινητής τηλεφωνίας κ διαπιστώσει ότι κ η άλλη εταιρεία κινητής κάνει το ίδιο, ή δεν συμβληθεί με άλλη εταιρεία γιατί ήδη γνωρίζει ότι κάνει το ίδιο, κ εάν επιπλέον γνωρίζει ότι κ οι τρεις εν Ελλάδι εταιρείες κινητής κάνουν το ίδιο, αυτό λέγεται ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ.
Εναρμονισμένη πρακτική υπάρχει όταν μια συγκεκριμένη, ανταγωνιστικά κρίσιμη, συμπεριφορά επιχειρήσεων (π.χ. πολιτική τιμών) δεν είναι αποτέλεσμα αυτόνομης επιχειρηματικής πρακτικής που προσανατολίζεται στις οικονομικές συνθήκες και στις συνθήκες της αγοράς, αλλά συνέπεια μιας καθ’ οιονδήποτε τρόπο συντελούμενης συνεννόησης μεταξύ τους. Πρόκειται, δηλαδή, για μορφή συντονισμού μεταξύ επιχειρήσεων, που χωρίς να έχει εξελιχθεί μέχρι την πραγματοποίηση μιας κατά κυριολεξία συμφωνίας, υποκαθιστά συνειδητά στην πράξη τη συνεργασία μεταξύ των επιχειρήσεων.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο καταναλωτής είναι παγιδευμένος έχοντας μόνο δύο επιλογές: Ή θα επιλέξει να παραμείνει στην εταιρεία με την οποία έχει ήδη συμβληθεί, σκύβοντας το κεφάλι και αποδεχόμενος την αυθαίρετη και απόλυτα καταχρηστική αύξηση του παγίου του, πληρώνοντας από χρήματα που δεν έχει ούτε ως υστέρημα, προκειμένου να έχει κινητή τηλεφωνία, γιατί γνωρίζει ότι και όλες οι άλλες εταιρείες πράττουν το ίδιο, οπότε δεν θα κερδίσει κάτι επιλέγοντας μία άλλη εταιρεία, είτε θα επιλέξει να μείνει χωρίς κινητό τηλέφωνο καθώς δεν αντέχει οικονομικά την αυθαίρετη αύξηση του παγίου του. Αυτό είναι λογικά, νομικά και ουσιαστικά άτοπο και δεν μπορεί να συμβαίνει. Συνιστά εναρμονισμένη πρακτική, νόθευση του ανταγωνισμού και όχι μόνο.
Παρακαλώ η υπ' αριθμ. ............../31-05-2016 αναφορά-καταγγελία μου μαζί με την παρούσα συμπλήρωσή της να διαβιβαστεί αρμοδίως εκ μέρους σας και στην Επιτροπή Ανταγωνισμού έστω ως πληροφορία για τις δικές της αυτεπάγγελτες ενέργειες.
Σας ευχαριστώ προκαταβολικά, ρητώς επιφυλασσόμενος παντός νομίμου δικαιώματός του.
Με εκτίμηση,
Ανδρέας Βασ. Φλώρος
Τρίτη 31 Μαΐου 2016
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΚΑΤΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ-ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΥΞΗΣΗ ΠΑΓΙΟΥ
 |
ΕΝΤΥΠΟ
ΑΝΑΦΟΡΑΣ
Προς τον
Συνήγορο του Καταναλωτή
(υποβάλλεται
ατελώς)
Τρόποι
Υποβολής Αναφοράς
Με αυτοπρόσωπη παρουσία στα γραφεία της Αρχής
|
Με ταχυδρομείο:
Λ. Αλεξάνδρας 144, Τ.Κ. 11471 Αθήνα
|
Με fax:
210-6460414
|
1. Στοιχεία
Καταναλωτή (Συμπληρώστε με κεφαλαία γράμματα. Τα
πεδία με (*)
είναι υποχρεωτικά)
Όνομα*: ΑΝΔΡΕΑΣ
Επώνυμο*: ΦΛΩΡΟΣ
|
Πατρώνυμο*: ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Επάγγελμα: ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
|
Οδός*: ΚΛΕΟΜΕΝΟΥΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Aριθμός*: 13
|
Δήμος*: ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ TK*:25100
|
Σταθερό Τηλ.: 2691062620 Κινητό Τηλ.*: 6937432530
|
2.
Στοιχεία Καταγγελλόμενων Επιχειρήσεων
(Συμπληρώστε
με κεφαλαία γράμματα. Τα πεδία με (*)
είναι υποχρεωτικά)
Επιχείρηση Α
Επωνυμία*:
|
Επιχείρηση Β
Επωνυμία*:
|
|
Έδρα-Οδός*:
|
Έδρα-Οδός*:
|
|
Αριθμός*:
|
Αριθμός*:
|
|
Πόλη*: ΤΚ*:
|
Πόλη*: ΤΚ*:
|
|
Τηλέφωνο*: Fax:
|
Τηλέφωνο*: Fax:
|
|
Email:
|
Email:
|
3.
Καταναλωτική Διαφορά (Τα πεδία με (*)
είναι υποχρεωτικά)
H υπόθεση
εκκρεμεί ενώπιον δικαστικών αρχών*: NAI OXI x
(Συμπληρώστε με Χ
το αντίστοιχο πεδίο. Αν οποιοδήποτε από τα εμπλεκόμενα μέρη της υπόθεσης έχει
προσφύγει ενώπιον των δικαστικών αρχών συμπληρώστε το ΝΑΙ)
|
|||||||||||
Hμερομηνία*: 11-05-2016
(Αναφέρετε
τον ακριβή χρόνο που διαπιστώθηκε το πρόβλημα)
|
|||||||||||
Περιγραφή Ιστορικού*:
(Περιγράψτε το
πρόβλημα με σαφή τρόπο και με ευανάγνωστα γράμματα)
|
|||||||||||
Είμαι συνδρομητής ..................
(6937432530 ο αριθμός του κινητού μου τηλεφώνου). Την 02-03-2016 ανανέωσα προφορικά-τηλεφωνικά
την συνεργασία μου με την ......... με το πρόγραμμα PLUS 65, το οποίο παρείχε 1500 λεπτά ομιλίας προς όλους,
1500 sms προς όλους και 2 GB internet. Η προφορική-τηλεφωνική συμφωνία μας με την .................... ήταν
για δέσμευση 18μήνου στο πρόγραμμα αυτό, στην
ΤΕΛΙΚΗ τιμή των 25,75 ΕΥΡΩ, ενώ εάν σταματούσα την συνεργασία μου
με τον ........... (σταθερή τηλεφωνία και internet) με τον οποίο δεν δεσμευόμουν ούτε δεσμεύομαι με
συμβόλαιο, η τελική τιμή για εμένα στο ανωτέρω πρόγραμμα .............. θα
ήταν 30,24 ΕΥΡΩ. (Σημειωτέον ότι οι συνομιλίες μου με την ............ για
την ανωτέρω συμφωνία μας έχουν καταγραφεί, όπως με ενημέρωναν. Σημειωτέον επιπλέον ότι η ................ δεν μου έστειλε ως υποχρεούται εγγράφως τους
συμφωνηθέντες προφορικά-τηλεφωνικά όρους, ούτε το έντυπο δηλώσεως
υπαναχωρήσεως).
Περί την 08-05-2016 διαπίστωσα από sms ότι στο πρόγραμμά μου στην .............. είχαν
προστεθεί 500 MB επιπλέον για το internet. Την 11-05-2016 με sms με ενημέρωσε η ............. ότι
είχε εκδοθεί ο λογαριασμός μου με ποσό πληρωμής 29,94 ΕΥΡΩ, παρότι δεν είχα ξεπεράσει
τις καταναλώσεις του παγίου μου, ούτε είχα παύσει την συνεργασία μου με τον .........
Την ίδια ημερομηνία και περί ώρα 19:40 περίπου τηλεφώνησα στην
εξυπηρέτηση πελατών στην ...........,
προκειμένου να ρωτήσω για ποιο λόγο με είχε η .......... χρεώσει
με το ποσό αυτό. Με «εξυπηρέτησε» η κ. Ε. ……….. σε συνομιλία που έχει
καταγραφεί όπως η ίδια με ενημέρωσε. Μου είπε λοιπόν, μεταξύ άλλων, ότι το
ποσό των 29,94 ΕΥΡΩ του λογαριασμού οφειλόταν στο ότι η ............. είχε
αποφασίσει μονομερώς (χωρίς να το ζητήσω και χωρίς να συναινέσω) την
αλλαγή-αναβάθμιση του προγράμματός μου σε ανώτερο, το οποίο πρόσφερε 500 ΜΒ
επιπλέον, και για το οποίο πλέον όφειλα να πληρώνω μεγαλύτερο ποσό παγίου.
Πέραν του ότι δεν ήταν σε θέση να μου επιβεβαιώσει το ποσό των 25,75 ΕΥΡΩ που
είχαμε συμφωνήσει με την ..........,
όταν διαμαρτυρήθηκα για την μονομερή-αυθαίρετη ενέργεια της ........., αναπτύσσοντάς της νομικά και
λογικά επιχειρήματα, μου είπε επί λέξει: «Αφήστε τα δικηγορίστικα».
Ζήτησα αμέσως να μιλήσω με προϊστάμενό της, και πράγματι ύστερα από
λίγη ώρα μου τηλεφώνησε ο προϊστάμενος κ. Η……. Τ…… Σε κλήση που, όπως με
ενημέρωσε κατόπιν ερωτήματός μου, δεν καταγραφόταν, μου ζήτησε ΣΥΓΝΩΜΗ για
την συμπεριφορά της κ. Ε……. Του εξέθεσα τα παράπονα και τα επιχειρήματά μου
σε σχέση με την μονομερή-αυθαίρετη εκ μέρους της ........... αναβάθμιση του προγράμματός
μου σε ανώτερο με συνακόλουθη μονομερή-αυθαίρετη αύξηση του παγίου μου, του
ζήτησα να μου τηλεφωνήσει ο ίδιος για να με ενημερώσει για το ζήτημα αυτό καθώς
επίσης ζήτησα έγγραφη απάντηση στο email μου το οποίο του έδωσα (a_afloros@yahoo.gr, aafloros@gmail.com). Μου απάντησε ότι έως την
Παρασκευή 13-5-2016 θα έχω στο email μου την έγγραφη απάντηση. Ποτέ
μέχρι σήμερα δεν έλαβα έγγραφη απάντηση στο email μου για
το ανωτέρω ζήτημα.
Ωστόσο την 13-05-2015 μου τηλεφώνησε η κ. Ε…… Γ….. (ηχογραφημένη κλήση
όπως με ενημέρωσε) από το Τμήμα Παραπόνων της ............, η οποία μου πρότεινε να μην
πληρώσω την διαφορά των (29,94 ΕΥΡΩ -25,75 ΕΥΡΩ=) 4,19 ΕΥΡΩ, δηλαδή να μην
πληρώσω (4,19 ΕΥΡΩ Χ 16 μήνες=) 67,04 ΕΥΡΩ. Επιφυλασσόμενος παντός νομίμου
δικαιώματός μου της ζήτησα να επικοινωνήσει και πάλι μαζί μου την Δευτέρα
16-05-2016.
Πράγματι την Δευτέρα 16-05-2016 επικοινώνησε και πάλι μαζί μου η κ. Ε…..
Γ…. περί ώρα 13:10
(ηχογραφημένη κλήση όπως με ενημέρωσε). Της εξήγησα ότι σε περίπτωση που,
όπως αναμένεται, αυξηθούν τα τέλη κινητής τηλεφωνίας επ’ ουδενί πρόκειται να
επωμιστώ εγώ το όποιο επιπλέον ποσό τελών κινητής, το οποίο θα υπολογιστεί
επί μεγαλυτέρου ποσού παγίου, λόγω της μονομερούς-αυθαίρετης εκ μέρους της ............ αναβαθμίσεως
προγράμματος και συνακόλουθα μονομερούς-αυθαιρέτου εκ μέρους της ............. αυξήσεως
του παγίου μου. Επ’ αυτού μου απάντησε ότι «θα το δούμε» όταν έλθει αυτή η
ώρα. Ανταπάντησα ότι επιφυλάσσομαι για το θέμα των τελών κινητής, δηλαδή για
το σε τι ποσό αυτά θα υπολογιστούν κλπ, καθώς επίσης για κάθε άλλο νόμιμο
δικαίωμά μου, π.χ. για οιαδήποτε μελλοντική βλάβη-ζημία μου απότοκο της
μονομερούς και αυθαιρέτου εκ μέρους της ............ αναβαθμίσεως του προγράμματός
μου και ταυτοχρόνου μονομερούς και αυθαιρέτου εκ μέρους της ............ αυξήσεως
του παγίου ποσού.
Την ίδια ημερομηνία μου τηλεφώνησε εκ νέου η κ. Ε….. Γ…. (ηχογραφημένη
κλήση όπως με ενημέρωσε), και εν τέλει μου πρότεινε να «κερδίσω» τη διαφορά
των (29,70 νέο πάγιο -25,75 παλαιό πάγιο=3,95 εν τέλει ΕΥΡΩ Χ 17 μήνες)=67,15
ΕΥΡΩ. Αυτό θα γινόταν με την αποστολή σε εμένα πιστωτικών λογαριασμών για το
αναγκαίο χρονικό διάστημα. Συμφώνησα σε αυτό, επιφυλασσόμενος ωστόσο παντός
νομίμου δικαιώματός μου από όποια απότοκο των αυθαίρετων-μονομερών ενεργειών
της cosmote μελλοντική βλάβη-ζημία μου, όπως και ανωτέρω ενδελεχώς
αναπτύσσω (πχ ενδεικτικά και όχι περιοριστικά όποια συνέπεια από αύξηση τελών
κινητής που τυχόν θα υπολογίζονται επί μεγαλυτέρου παγίου από αυτό στο οποίο
αρχικά συμφώνησα, κλπ)
Την 26-05-2016 τηλεφώνησα στην κ. Ε…… Γ…….. προς τελική επιβεβαίωση των ανωτέρω
(ηχογραφημένη κλήση όπως με ενημέρωσε), και εν τέλει μου είπε ότι (εφόσον δεν
υπερβώ το πάγιο) δεν θα πληρώσω τους λογαριασμούς της 10-6-2015, 10-07-2016,
10-08-2016 και θα έχω 20,00 περίπου ΕΥΡΩ πίστωση στον λογαριασμό της
10-09-2016. Επιπλέον διευκρινίστηκε ότι εφόσον παύσω την συνεργασία μου με
τον ....... (σταθερή και internet)
το αυθαιρέτως αυξηθέν εκ μέρους της ..........πάγιο των 29,70 ΕΥΡΩ θα γινόταν
34,71 ΕΥΡΩ. (Σημειωτέον ότι στην τηλεφωνική-προφορική ανανέωση της
συμβάσεώς μου με την ...........
που ξεκίνησε από 02-03-2016 είχε συμφωνηθεί πάγιο 25,75 ΕΥΡΩ, που θα γινόταν
30,24 ΕΥΡΩ σε περίπτωση που έπαυα την συνεργασία μου με τον ..........)
Επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματός μου από όποια απότοκο των
αυθαίρετων-μονομερών ενεργειών της ............ μελλοντική βλάβη-ζημία μου,
όπως και ανωτέρω ενδελεχώς αναπτύσσω (π.χ. ενδεικτικά και όχι περιοριστικά αύξηση ποσών λογαριασμών
και όχι μόνο, π.χ. όποια συνέπεια από αύξηση τελών κινητής που τυχόν θα
υπολογίζονται επί μεγαλυτέρου ποσού παγίου από αυτό στο οποίο αρχικά
συμφώνησα, κλπ)
Εκ περισσού αναφέρω ότι η ανωτέρω περιγραφόμενη συμπεριφορά της ............. συνιστά (ενδεικτικά
και όχι περιοριστικά) παράβαση των διατάξεων για την προστασία του καταναλωτή
(Ν.2251/1994 ως ισχύει), κατάφωρη παράβαση του Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΕΤΤ
(ΦΕΚ τεύχος Β΄ 1505/30-07-2008), κατάφωρη παραβίαση του Κώδικα Δεοντολογίας
του ομίλου ......., κλπ.
Δια της παρούσας αναφοράς-εξωδίκου διαμαρτυρίας, προσκλήσεως,
οχλήσεως, δηλώσεώς μου, και ρητώς επιφυλασσόμενος παντός νομίμου δικαιώματός
μου, αιτούμαι-καλώ την ......... για την τήρηση των συμπεφωνημένων και της νομιμότητας,
τώρα και στο μέλλον, τονίζοντάς ότι ακόμα και αν τηρηθούν εκ μέρους της
όλα όσα τηλεφωνικά μου υπεσχέθη η κ. Ε……….
Γ……… την 26-05-2016, και πάλι
δεν αναιρείται η απόλυτα καταχρηστική άρα και παράνομη συμπεριφορά της, την
οποία όπως έχω πληροφορηθεί τις τελευταίες ημέρες επιδεικνύει και σε άλλους
συνδρομητές της.
|
|||||||||||
Αίτημα συμβιβαστικής επίλυσης της
διαφοράς προς τον Συνήγορο του Καταναλωτή*:
|
|||||||||||
Δια της παρούσας
αναφοράς-εξωδίκου διαμαρτυρίας, προσκλήσεως, οχλήσεως, δηλώσεώς μου, και
ρητώς επιφυλασσόμενος παντός νομίμου δικαιώματός μου, σας παρακαλώ να
παρέμβετε προκειμένου η ........... να τηρήσει τα συμπεφωνημένα και
τη νομιμότητα, τώρα και στο μέλλον, τονίζοντας ότι ακόμα και αν τηρηθούν
εκ μέρους της όλα όσα τηλεφωνικά μου υπεσχέθη η κ. Ε…….. Γ……….. την
26-05-2016, και πάλι δεν αναιρείται η απόλυτα καταχρηστική άρα και παράνομη
συμπεριφορά της, την οποία όπως έχω πληροφορηθεί τις τελευταίες ημέρες
επιδεικνύει και σε άλλους συνδρομητές της.
|
|||||||||||
Έχετε απευθυνθεί στον
προμηθευτή για την επίλυση της διαφοράς*: NAI OXI
Αποστολή
καταγγελίας-αναφοράς την 30-05-2016 και περί ώρα 20:35 περίπου μέσω της
φόρμας επικοινωνίας στην ιστοσελίδα του.
(Αναφέρετε τον ακριβή τρόπο & χρόνο)
|
4. Παρατηρήσεις
(Γράψτε οποιαδήποτε παρατήρηση
θεωρείτε χρήσιμη και ιδίως αν έχει επιληφθεί της υπόθεσης άλλη δημόσια Αρχή)
|
Η πρακτική αυτή της ..................
έχει επαναληφθεί τις τελευταίες ημέρες σύμφωνα με πληροφόρηση που έχω σε
πολλούς άλλους συνδρομητές της που ανήμποροι και ανενημέρωτοι δέχονται
δουλικά οποιαδήποτε καταχρηστική συμπεριφορά της. Πρέπει να τονιστεί ότι
ακόμα και εάν εν τέλει τηρηθούν εκ
μέρους της ............... όλα όσα
τηλεφωνικά μου υπεσχέθη η κ. Ε……… Γ………. την 26-05-2016, και πάλι δεν αναιρείται η απόλυτα καταχρηστική
άρα και παράνομη συμπεριφορά της, η οποία μετά βεβαιότητος θα προκαλέσει στο
μέλλον νέες καταχρηστικές συμπεριφορές εκ μέρους της εδραζόμενες στο μονομερώς και αυθαιρέτως
αναβαθμισθέν και επιβληθέν εκ μέρους της ..................... πρόγραμμα.
Δεν
έχει επιληφθεί της διαφοράς άλλη δημόσια αρχή.
|
5.
Επισυναπτόμενα Έγγραφα
(Υποβάλετε σε αντίγραφα,
οποιοδήποτε έγγραφο θεωρείτε χρήσιμο για τη διερεύνηση της υπόθεσης, ενδεικτικά:
αντίγραφα συμβολαίων, αντίγραφα τιμολογίων, αντίγραφα αποδείξεων αγοράς,
σχετική αλληλογραφία κ.λπ.)
|
●
Φωτοτυπία ταυτότητας
|
●
|
●
|
●
|
●
|
●
|
Ημερομηνία 30/05/2016 ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΑΣ. ΦΛΩΡΟΣ
Υπογραφή
Σχετικά με την αναφορά:
► Η παρούσα αναφορά διαβιβάζεται στη καταγγελλόμενη επιχείρηση
αυτούσια.
Αν επιθυμείτε να λαμβάνετε newsletter με τα νέα της
Ανεξάρτητης Αρχής, συμπληρώστε το email σας a_afloros@yahoo.gr, aafloros@gmail.com.....................................................................................................................................................
|
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)